Romeinse slaapkamer
De families van de soldaten van het Romeinse garnizoen in castellum Albaniana wonen in het bijbehorende kampdorp. Ook veteranen, die hun ambacht blijven uitoefenen na hun diensttijd, wonen en werken hier met hun gezin. Zij bewonen de strokenhuizen.
De globale indeling van een strokenhuis gaat altijd uit van een verkoopruimte, een ambachtsruimte en het door de familie bewoonde deel. Voor de familie is de leefkeuken de belangrijkste ruimte in het huis.
Een familie bestaat uit meer dan alleen vrouw en kinderen. Het zijn vaak meer generaties, dus opa en oma en ooms of tantes wonen hier ook, en werknemers en slaven behoren ook tot de familie. Daarom bestaat zo’n familie over het algemeen uit veel mensen.
Typisch Romeins is de indeling van het strokenhuis in een relatief grote leefkeuken en een aantal kleinere kamers. Sommige worden gebruikt als slaapkamer, een cubiculum. Niet elke kamer heeft een raam aan de buitenkant, er kan ook een raam in de wand naar een andere ruimte met ramen zijn.
De slaapruimten worden over het algemeen gedeeld. Bijvoorbeeld door de ouders en de kinderen. Welgesteldere mensen hebben gescheiden kamers voor man en vrouw, deze cubicula worden niet alleen gebruikt om te slapen maar zijn ook in gebruik als privévertrek.
De werknemers of slaven delen vaak kamers met meer mensen. Dan is er per persoon een bed, of er slapen meer mensen in een bed, en een kist met privéspulletjes. Deze kamers zijn vooral om te slapen. Werknemers en slaven zijn er immers om te werken.
Soms heeft een huis een hele of halve lage zolder onder het puntdak. Er is dan een houten verdiepingsvloer en daar kunnen werknemers, slaven of de kinderen een slaapplek vinden.
