Romeinse snackbar
Een Romeinse snackbar heet thermopolium. Bij zo’n snackbar halen Romeinse soldaten en burgers wat tegenwoordig fastfood heet oftewel een uitgebreide snack of een afhaalmaaltijd. In de toonbank zijn de maaltijden opgeslagen, de keuze is beperkt en de omloopsnelheid hoog.
Om een reconstructie te maken van een snackbar wordt al snel naar opgravingen in onder meer Pompeï, Herculaneum of Ostia gekeken. Daar zijn resten van verschillende eetgelegenheden aangetroffen. Nog niet zolang geleden is in een nieuw opgravingsgebied in Pompeï een bijzonder gaaf thermopolium helemaal opgegraven. De snackbar is voor het publiek toegankelijk.
De toonbank is in heldere kleuren beschilderd met op de lange poot van de toonbank een nimf voortgetrokken door een zeepaard en op de korte poot een scene uit de snackbar zelf. Een uitdaging bij de fresco’s uit Pompeï en andere steden is dat de kleuren zeer goed bewaard zijn gebleven, maar razendsnel vervagen.
In de bovenzijde van de toonbank zijn grote uithollingen waar aardewerk potten in passen die gevuld zijn met warme maaltijden. De keuze die gemaakt kan worden is op de toonbank of op een wand geschilderd. In deze snackbar zijn in ieder geval varkensvlees, vis, slakken, rundvlees en eend geserveerd. De maaltijden zijn duideljk meer dan een snelle snack, daarom lijkt het aanbod meer op dat van een moderne traiteur.
Dergelijke snackbars zijn in het hele Romeinse Rijk gebruikt. Dit is bekend door archeologische opgravingen. In steden is het gebruikelijk dat niet in appartementsgebouwen gekookt mag worden. Vandaar de grote populariteit van de eettentjes voor een warme maaltijd.
Foto: reconstructie door Molly Richardson van Legio II Augusta Engeland.
