Romeinen eten vijgen
Net als olijven en dadels is de vijg een mediterrane vrucht. De Romeinen verspreiden deze vruchten door het hele Romeinse Rijk. Maar: het zijn geen vruchten die gedijen in de noordelijkere gebieden zoals langs de Rijngrens.
Voor vervoer naar verre streken moeten mediterrane vruchten worden geconserveerd. Olijven worden gepekeld, maar dadels en vijgen worden gedroogd. Beide conserveringsmethoden werken prima.
Gedroogde vijgen kunnen worden getransporteerd over lange afstanden. Dit gaat echter in kleinere hoeveelheden, waardoor vijgen duurder zijn en minder bereikbaar voor de gewone man.
Toch zijn zowel in een vroege waterput als in een late gracht resten van vijgen aangetroffen. Ook in woonvertrekken van zowel een officier als in die van de manschappen zijn resten van vijgen gevonden.
Vijgen voor iedereen ♥
In castellum Albaniana zijn onder de vloer van de woning van een centurio, onder de vloer van manschapsbarakken, in een waterput en in een van de grachten vijgenpitten aangetroffen. Het is dus zeker dat deze mediterrane vrucht in de noordwestelijke grensstreek is gegeten.
