Romeinen eten kippen
Voordat de Romeinen Gallia Belgica en de Germania’s bezetten, zijn hier geen kippen. De kip is inheems in Azië en wordt door de Romeinen in heel Europa verspreid.
Volgens de Oud-Romeinse wet mag een hen niet worden vetgemest en een haan niet worden geslacht en opgegeten. Dat vetmesten heeft te maken met een wetgever die niet van luxe voor het volk houdt. En de haan dient als bevruchter van de kippen. Jammer dat er daar maar één van nodig is op een erf.
Natuurlijk hebben de Romeinse boeren hier al snel een oplossing voor gevonden. De kippen zijn namelijk verdeeld in drie geslachten. Het vrouwtje is de hen. Het mannetje is de haan. En de derde soort is geboren als mannetje, maar met een gloeiend ijzer ontdaan van de onderdelen die dat bewijzen. Deze soort heet kapoen.
Een kapoen wordt van nature snel vet, net als een eunuch. Dat komt door de verstoring van de hormonen die normaal gesproken in de ballen van de mannetjes wordt gemaakt. Het mooie van de kapoen is uiteraard dat het geen vrouwtjeskip is en dus wel snel mag worden vetgemest. En, niet onbelangrijk, de kapoen mag in tegenstelling tot de haan wel degelijk worden geslacht.
Of dit verhaal nu op waarheid berust of niet, kippen en niet te vergeten hun eieren zijn populair voedsel bij de Romeinen en ze zijn gemakkelijk mee te nemen naar waar de weg van de Romeinse soldaat ook voert. En daarom zijn er al snel in heel Europa loslopende kippen in de castella en de kampdorpen. Romeinen eten dus kippen, maar eigenlijk zijn het meestal gecastreerde haantjes.
