Rekruten voor het leger

Rekruten moeten in theorie aan een minimale lengte voldoen en zij moeten een krachtige bouw hebben. Uiteraard zijn zij recht van lijf en leden en vertonen geen beperkingen en kwalen. Het Romeinse leger heeft echter een voorkeur voor mannen met een goed lichaam boven mannen met enkel de vereiste lengte.

De basistraining bestaat allereerst uit het opbouwen van een goede conditie. Er worden dagmarsen gelopen. Er wordt getraind op lopen met steeds meer bepakking. Er wordt gerend. Dit alles gaat in formatie, dus alle soldaten zetten exact tegelijkertijd dezelfde voet neer.

Ook worden gevechtsformaties, zoals het vormen van een testudo of een schildmuur, getraind. Dit gaat zowel in kleine groepen als met complete legeronderdelen.

Verder is het belangrijk om goed te leren omgaan met verschillende wapens en met het schild. De basis wordt gelegd met een soortgelijke training als gladiatoren in een gladiatorenschool krijgen.

Auxiliari

Voor de auxiliari geldt dat zij of als eenheid opereren of aan een willekeurig cohort auxiliari worden toegevoegd. In de loop van de tijd wordt een bestaande eenheid namelijk vaak aangevuld met manschappen uit andere groepen. Meestal uit het gebied waar het betreffende cohort verblijft.

De hulptroepen worden door overwonnen stammen en groepen ter beschikking gesteld. Dat is vaak niet geheel vrijwillig, omdat in de overeenkomst tussen Romeinen en de betreffende stam wordt gemeld dat er een of meer cohorten moeten worden geleverd aan het Romeinse leger in plaats van het betalen van belasting.

Bataven

Een goed voorbeeld van het leveren van complete goed getrainde cohorten voor het Romeinse leger zijn de Bataven. Zij leveren maar liefst acht cohorten. Wellicht bestaat een gering deel van deze cohorten uit Frisii of Cananefaten. Hoewel cohorten in het begin van de keizertijd in hun eigen omgeving dienen, is dat na de Bataafse Opstand niet meer toegestaan en worden cohorten met auxiliari ver van huis gestationeerd.