Laarzen
Caligae oftewel soldatenlaarzen lijken in moderne ogen het meest op hoge sandalen. Maar schijn bedriegt. Door het dikke leer, de genagelde zool en de goede pasvorm zijn caligae stevige laarzen die wel een stootje kunnen verdragen.
De caligae worden in de eerste eeuw en het begin van de tweede eeuw door de meeste militairen gedragen. Officieren dragen dichte enkellaarzen, vaak met genaaide in plaats van genagelde zolen zoals de caligae die hebben.
Vanaf het begin van de tweede eeuw worden schoenen in plaats van caligae gedragen. Pas in de derde eeuw komen korte laarzen weer ‘in de mode’.
Alle schoenen zijn uiteraard handwerk. De schoenmakers dienen in het leger, maar gaan na hun pensionering vaak in de handelsnederzetting naast het castellum als geschoolde ambachtslieden aan het werk.
Techniek
De caligae worden gemaakt uit verschillende stukken leer. Ze worden deels genaaid en deels genageld. De onderdelen zijn: binnenzool, buitenzool, bovenzijde schoen, versteviging voor de hiel en een dempende voering. Het gebruikte leer is aangepast aan de functie van het onderdeel.
De buitenzolen worden genageld. De nagels worden in verschillende patronen aangebracht. De overige onderdelen worden genaaid. Daarbij blijft de bovenzijde van de laars ‘open’ want de veter sluit de caligae van de teen tot bovenaan de enkel.
Leren zolen ♥
Soldaten verslijten ongeveer drie paar caligae per jaar. Tijdens de opgravingen van Albaniana is een aantal bespijkerde zolen aangetroffen. Deze komen allemaal uit de tweede helft van de eerste eeuw. Naast de vier vrijwel complete zolen zijn ook stukken van vijf andere exemplaren gevonden. De bespijkerde zolen zijn op twee na van volwassen mannen.
