Kleuren
Al lijkt het alsof iedere Romeinse soldaat dezelfde kleding draagt, dat is zeker niet het geval. De principes zijn wel gelijk. Zo hebben de tunica’s allemaal hetzelfde basismodel. Over de kleuren is echter weinig met zekerheid te zeggen.
Hoe het precies zit met de kleuren van de tunica’s en andere kleding voor de Romeinse militairen is niet goed te achterhalen. Er is heel weinig over geschreven. Er zijn wel heel veel afbeeldingen van legionairs, officieren en auxiliari bekend. Na tweeduizend jaar is de verf echter vrijwel geheel verdwenen. Het komt daarom zelden voor dat er een originele bron is voor wat betreft het kleurgebruik van militaire kleding.
Natuurlijke kleuren
Zeker is dat er veel wollen stoffen in omloop zijn in natuurlijke kleuren: gebroken wit, beige, bruin, gelig bruin en grijs. Ook is het zeker dat bepaalde stoffen zijn geverfd: de paarse paludamentum van hoge officieren bijvoorbeeld, is geweven van blauwe en rode draden die samen een paars effect geven. Hetzelfde geldt voor linnen, hoewel linnen verven lastiger is dan wol verven. De belangrijkste theorieën voor militaire tunica’s gaan uit van wolwit of donkerrood.
Kleurvariaties
Mogelijk zijn er verschillende kleurvariaties voor uniformen van officieren. Tacitus noemt op een zeker moment officieren in hagelwitte uniformen tijdens een zegetocht. Hagelwit is ook een kleur, want wol is van nature niet hagelwit. En er zijn Egyptische portretten uit de tweede eeuw van militairen met onder meer donkerblauwe en olijfgroene mantels.
Natuurlijke verfstoffen
Gekleurde kleding is met natuurlijke grondstoffen geverfd. Alle Romeinse kleding heeft daarom last van verkleuren en vervagen. Dit veroorzaakt zelfs bij eenzelfde oorspronkelijk kleur al verschillen in lichte en donkere tinten.
Daarnaast geeft een eerste verfbad een veel diepere kleur dan een derde of vierde. Het is dan ook normaal dat in een Romeinse wasserij de kleding een kleurige opfrisbeurt kan krijgen.
