Keizer Vespasianus
Titus Flavius Vespasianus is keizer van 69 tot 79. Hij komt aan de macht aan het einde van het Vierkeizerjaar als hij door zijn legioenen tot keizer wordt uitgeroepen. Vespasianus zorgt voor politieke en bestuurlijke stabiliteit in het Romeinse Rijk.
In het jaar 68 begint een opstand tegen het bewind van keizer Nero die in datzelfde jaar wordt vermoord. Er volgen meer opstanden en schermutselingen. Een jaar en drie keizers later is het uiteindelijk Vespasianus die Rome in rustiger vaarwater brengt tijdens zijn tienjarige regering tussen 69 en 79.
Vespasianus is een succesvolle beroepsmilitair in het Romeinse leger die ook zijn sporen heeft verdiend in de magistratuur, het openbaar bestuur. Sinds 41 is hij legaat van Legio II Augusta dat is gestationeerd langs de Rijn in Argentoratum (Straatsburg). Met Vespasianus als legeraanvoerder is dit een van de legioenen die vanaf 43 Britannia verovert.
In 68 dient hij in het opstandige Judea als aanvoerder van Legio XV Apollinaris, Legio V Macedonica, Legio X Fretensis en Legio XII Fulminata. Vespasianus heeft dan ongeveer een kwart van de Romeinse strijdmacht onder zijn commando. Door deze troepen wordt hij in 69 aan het einde van het Vierkeizerjaar tot keizer uitgeroepen.
In datzelfde jaar is een van de vele schermutselingen de Bataafse Opstand. Vespasianus stelt in het hele Rijk echter orde op zaken en in 70 is het klaar met de noordelijke opstandelingen. De grensforten in de Rijndelta zijn dan al in vlammen opgegaan.
