Het leger als carrière
Het Romeinse leger is een beroepsleger. De officieren en soldaten zijn opgeleid als militair en blijven dan ook langdurig in het leger. Als hun tijd erop zit, krijgen zij daarvoor een goede beloning. Daarnaast is een carrière in het leger ook onderdeel van een pad naar politieke macht.
Het Romeinse beroepsleger bestaat aan het einde van de Republiek uit legioenen met Romeinse burgers, maar als het leger groeit wordt er gerekruteerd onder lagere sociale klassen. Voor hen is het leger een aantrekkelijke carrière en zij worden de beroepssoldaten. Hun mogelijke eindrang is die van centurio, een officier die de leiding heeft over een groep van circa tachtig legionairs.
In de Keizertijd groeit het leger en krijgen de legeraanvoerders en de legioenen veel macht in het Rijk. Zo komen bijvoorbeeld Claudius en Vespasianus op de troon, omdat het leger hen uitroept tot keizer. Claudius wordt door de Praetoriaanse Garde naar voren geschoven en Vespasianus door zijn legioenen.
De militairen komen voor het grootste deel trouwens niet uit het Romeinse stamland, maar zij komen uit alle uithoeken van het Rijk. Het Romeinse leger is dus bij lange na niet zo Romeins als de term doet vermoeden. Voor velen is het verkrijgen van het Romeinse staatsburgerschap in de eerste twee eeuwen van de Keizertijd een begeerlijke beloning, naast zaken als een eervol diploma, een stuk land of een zak met geld.
