Het hoe en waarom van Romeinse wegen
Het interessante aan het verzamelen van data is dat deze gebruikt kunnen worden voor een werkhypothese. Vervolgens kan hieruit een gunstige locatie komen om een archeologische opgraving te doen. Dit geldt dus ook voor onderzoek naar de ligging van de Limesweg.
Hoe werkt dit? Uit verzamelde data wordt een overzicht gemaakt. Deze data komen uit veel verschillende bronnen, zoals literatuur, landschappelijke inpassing en onderzoeken met onder meer lidar. De archeologische data komen uit testputten waar dan daadwerkelijk een stukje weg is gevonden. Ook worden vaak wegen aangetoond als secundair gegeven bij een opgraving. Daarnaast zijn sommige routes goed te reconstrueren. De data leveren op dat ongeveer 100 km Limesweg is vastgesteld, 400 km hypothetisch is en 300 km waarschijnlijk is.
In het noordwesten van het Romeinse Rijk is vervoer via water belangrijker dan via een weg. Graan wordt bijvoorbeeld met een groot transportschip afgeleverd bij de Romeinse kazernes langs de rivier Rijn. Maar het graan moet eerst vanaf de oogstlocatie, onder meer in het huidige België, met ossenwagens over een weg bij de rivier kunnen komen.
Interessant is dat reistijden ook een belangrijk gegeven voor onderzoekers zijn. Een ossenwagen doet bijvoorbeeld vier keer zolang over een stuk weg als een ruiter te paard. Voor beide typen weggebruikers is een weg echter belangrijk.
Lezing 5 oktober
Dit artikel is gebaseerd op een lezing door Rinse Willet tijdens een symposium over de Limesweg in het noordwesten van het Romeinse Rijk. Willet is onderzoeker aan de Radboud Universiteit en is bezig met een onderzoek naar de wegen in Oost-Nederland en Nordrhein-Westfalen. Vereniging Vrienden van Archeon en Constructing the Limes hebben in Museumpark Archeon een serie lezingen voor zaterdag 5 oktober 2024, de dag van de wetenschap, georganiseerd.
