Bandweven
Een van de activiteiten in het kampdorp is het maken van textiel en kleding. Vrouwen kunnen in principe allemaal spinnen en de meesten zullen ook kunnen weven en naaien. Naast het weven van textiel op een groot weefgetouw zijn er ook technieken voor het weven van banden.
Banden worden voor allerlei kledingstukken gebruikt en op allerlei manieren. Vaak wordt bandweefwerk, of de moeilijker techniek kaartweefwerk, als zelfkant gebruikt bij het weven van grote lappen stof.
Clavi worden in een tunica geweven of zij worden op een tunica genaaid. Clavi hebben geen functie en zijn een versiering. Ze zijn wel handig om lappen stof aan elkaar te naaien zonder dat er naden te zien zijn, zodat ook van restjes stof een degelijk kledingstuk kan worden gemaakt.
Banden worden vaak gebruikt als ceintuur. Het alternatief is een leren riem. Smalle banden kunnen als schoenveter worden gebruikt, of om het haar op te binden.
De eenvoudige banden worden gemaakt in de bandweeftechniek. Hiervoor is een weefkam nodig. Een eenvoudige weefkam is rechthoekig van vorm. Tussen de boven- en de onderrand lopen smalle strips met een gat in het midden. De draden die in de gaten en de openingen worden geregen, heten schering.
Techniek
Het weven kan beginnen als de schering is ingeregen en de draden aan een kant zijn vastgemaakt. Vaak aan een paal of zwaar meubelstuk. De andere kant van de draden worden vastgemaakt aan de wever.
De vaste draden die door de gaten lopen, bewegen mee met het naar beneden trekken van de weefkam. Hierdoor zijn of alle draden in de gaten of alle draden in de langwerpige openingen boven. De inslagdraad wordt heen en weer gehaald om te weven.
Materiaal
Een rechthoekige weefkam kan helemaal van hout zijn gemaakt. Er zijn echter ook weefkammen die van benen plaatjes worden gemaakt. De plaatjes worden boven en onder vastgemaakt in een metalen houder. Vaak worden de benen plaatjes versierd met typerende ingebrande cirkels.
Op de foto een replica van een weefkam gevonden in Vindolanda bij de Muur van Hadrianus
